روش‌های شناسایی کاربران اینترنت بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته برای بسیاری از کاربران اینترنت، به خصوص کسانی که فعالیت‌های سیاسی انجام می‌دادند دارای اهمیت شد. در این بین در ۲۷ مهر ماه سال جاری خبری مبنی بر شناسنامه‌دار شدن IPهای ایران منتشر شد که براساس آن دولت ایران به شناسایی کاربران اینترنت یک قدم نزدیک‌تر می‌شود. در مقاله‌ای که برای آزاد سایبر نوشته‌ام، به بررسی این خبر و تاثیر احتمالی آن بر روی شبکه‌ی اینترنت در ایران پرداخته‌ام.
نوشتن دیدگاهبرای شناسایی کاربران اینترنت روش‌های مختلفی وجود دارد که یکی از پرکاربردترین و مهم‌ترین آنها شناسایی کاربران از طریق شناسه‌ی اینترنتی (IP) است. روشی با دقت بالا که با بهره‌گیری دقیق از آن می‌توان در بسیاری از موارد حتی آدرس محل سکونت کاربر هدف را هم شناسایی کرد.
در روز ۲۷ مهر ماه سال جاری، علی‌اصغر انصاری، معاون شرکت فناوری اطلاعات در مصاحبه‌ای که با خبرگزاری مهر انجام داده است از شناسنامه‌دار شدن تمامی IPهای موجود در کشور خبر داد. طرحی که در آن بیش از ۳ میلیون IP دارای شناسنامه می‌شوند و به عبارتی قابلیت تعقیب و شناسایی کاربران اینترنت را به مسئولان ایرانی می‌دهد. قابلیتی که می‌تواند از جهاتی سودمند و از جهاتی دیگر مضر باشد.
شناسه‌ی اینترنتی (IP) چیست؟
شناسه‌ی اینترنتی یا همان IP، نشانی‌ای است که به هر کامپیوتری که به شبکه‌ی جهانی اینترنت وصل می‌شود اختصاص می‌یابد (ترکیبی از ۴ عدد که با نقطه از هم جدا می‌شوند، به‌عنوان مثال ۲۱۷٫۲۱۹٫۱۲۵٫۵۶). این شماره برای هر کامپیوتر متصل به اینترنت یکتا است و اگر بخواهیم کارکرد IP را در دنیای واقعی شبیه‌سازی کنیم، می‌توانیم آن را به نشانی پستی هر خانه تشبیه کنیم. نشانی‌ای که با در اختیار داشتن آن می‌توانید به سادگی محل سکونت هر کسی را بیابید.
IP هم دقیقا همین نقش را در دنیای مجازی بازی می‌کند و با دانستن IP یک کامپیوتر متصل به اینترنت، می‌توانید محل زندگی کاربر مورد نظر خود را تا حدودی (در برخی موارد با دقت بالا) شناسایی کنید. نکته اینجاست که با شناسنامه‌دار کردن این شناسه‌ی یکتا، راه برای شناسایی کاربران هموارتر می‌شود و مسئولان در صورت لزوم به راحتی می‌توانند به کاربر هدف دسترسی پیدا کنند. ادامه مطلب…
