بیشتر از یک و نیم ماه از آخرین مطلبی که در اینجا نوشته‌ام می‌گذرد! علت این تاخیر زیاد هم به این نکته باز می‌گردد که این روزها در حال گشت و گذار در دنیای داده‌ها و یاد گرفتن تکنیک‌ها و نرم‌افزارهای مختلف و مرتبط با بزرگ داده‌ها (Big Data) هستم. به همین دلیل نیز مدتی است که کتاب The Signal and the Noise: Why So Many Predictions Fail-but Some Don’t را می‌خوانم 🙂
در دو مناظره یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری دو مطلب (+ +) از مهمترین کلماتی که توسط هر یک از نامزدها در مناظره‌ها بیان شده بود را منتشر کردم که با استقبال خوبی مواجه شد و با توجه به اینکه کمبود چنین مطالبی در وبلاگستان فارسی و وب ایران شدیدا احساس می‌شود، تصمیم گرفتم که هر از چند گاهی مطالبی مانند آنچه در زمان مناظره‌های نامزدهای یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری انجام داده‌ام را اجرا کنم.
شب گذشته جان کری سخنرانی مهمی در مورد سوریه و واکنش احتمالی آمریکا به حمله با گاز شیمیایی به یکی از مناطق حومه‌ای دمشق انجام داد که بسیاری از کارشناسان سخنان وی را مهر تاییدی بر حمله «محدود» آمریکا به سوریه دانستند. امروز صبح براساس عادت هر روزه که به کمک آیفونم آخرین اخبار را در رختخواب می‌خوانم، با متن کامل سخنرانی جان کری مواجه شدم و این ایده به ذهنم رسید که وی در سخنرانی شب گذشته‌اش بیشتر از چه کلماتی استفاده کرده است. برای همین دست به کار شدم و به کمک وب‌سایت Wordle و با تنظیماتی ساده، ۱۰ کلمه بیشتر استفاده شده در سخنرانی جان کری را پیدا کردم که حاصل آن تصویر زیر شد:
اولین نکته‌ای که در ۱۰ کلمه برتر سخنرانی جان کری به چشم می‌خورد آن است که هر چند که موضوع اصلی سخنرانی وی در مورد سوریه بوده است، اما هیچ اثری از نام این کشور در ۱۰ کلمه بیشتر استفاده شده وجود ندارد و به جای آن نام ایالات متحده (United States) قرار دارد.
بیشترین کلمه استفاده شده توسط جان کری در سخنرانی شب گذشته‌اش know بوده است که علت آن را می‌توان تاکید بر درست بودن اطلاعات سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا در مورد استفاده دولت سوریه از سلاح‌های شیمیایی دانست تا به این صورت سایه گاف سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا در ماجرای جنگ عراق کمی کم رنگ شود.
دومین کلمه‌ای که بیشتر از دیگر کلمات توسط جان کری مورد استفاده قرار گرفته، سلاح‌ها (Weapons) بوده است که در کنار واژه شیمیایی (Chemical) کاملا مشخص‌کننده حساسیت جان کری و سیاست خارجی آمریکا بر روی «سلاح‌های شیمیایی» است.
در نهایت هم ظهور واژه‌های جهان (World)، جامعه (Community) و مردم (People) این نکته را به ذهن آدمی می‌آورند که آمریکا در مسئله حمله نظامی به سوریه به افکار عمومی جهان تا حدودی توجه دارد و سعی دارد تا با مخاطب قرار دادن جامعه جهانی و مردم جهان (به خصوص آمریکا) حمله احتمالی آمریکا به سوریه را تا حدودی موجه جلوه دهد.
در پایان بد نیست به این نکته اشاره کنم که این مطلب تنها یک تحلیل شخصی از یک سخنرانی است که در طی ساعت‌های گذشته بسیار در مورد آن صحبت شده است و من آن را براساس داده‌هایی که در اختیار داشتم تحلیل کرده‌ام. فراموش نکنید که من تحلیلگر سیاسی نیستم و تنها براساس روش‌هایی که در طول این مدت یاد گرفته و خوانده‌ام، این مطلب را نوشته‌ام.
مدتی از که قانونی با نام 