مدتی قبل، آرمان نویسنده‌ی وبلاگ «مجمع دیوانگان» ایده‌ای تحت عنوان «فراخوانی برای جامعه وبلاگ‌نویسان فارسی» را مطرح کرد که براساس آن هر یک از وبلاگ‌نویسان وبلاگستان فارسی فارغ از هرگونه دیدگاه سیاسی بیایند و در مورد وضعیت فیلترینگ اینترنت در ایران صحبت کنند و یک حرکت گروهی در این زمینه انجام بدهند:
امیدواری من این است که وبلاگ‌نویسان فارسی زبان، چه در داخل کشور و چه از خارج، چه آنان که در این دو دامنه شناخته شده فعالیت می‌کنند و چه کاربران دیگر سرویس‌های وبلاگی، چه سیاسی نویسان و چه غیرسیاسی‌ها، چه منتقدان وضعیت موجود کشور و چه حامیان آن، همه و همه بتوانند بر سر این مسئله توافق کنند که این شیوه از فیلترینگ باید مورد بازبینی قرار گیرد. پیشنهاد من یک حرکت گروهی در همین راستاست.
زمانی که من این متن را خواندم، اولین نکته‌ای که به ذهنم رسید آن بود که وبلاگستان فارسی بر خلاف دوران قبل از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ آنقدرها نزدیک و به هم پیوسته نیست به گونه‌ای که از نظر من وبلاگستان فارسی به جزایر جدایی تبدیل شده است که در هر یک از این جزایر تعدادی از وبلاگ‌نویسان با همفکران خود مشغول بده بستان‌های معمول هستند.
به همین دلیل و با توجه به شرایط کنونی وب فارسی، به وجود آمدن هر گونه حرکت دسته جمعی در وبلاگستان فارسی و به طور خصوص در مورد فیلترینگ اینترنت در ایران خوش‌بین نیستم. علتش نیز همان ماجرای جزیره جزیره شدن وبلاگستان فارسی است. هم اکنون و با توجه به جو سیاسی حاکم بر جامعه که به خودی خود بر روی وب فارسی نیز تاثیر گذاشته است، اتصال دو سوی دعوای سیاسی دو سال گذشته تقریبا غیر ممکن است!
علاوه بر آن سیاست یک بام و دو هوای وبلاگ‌نویسان ارزشی در مورد فیلترینگ نیز دارای اهمیت است به طوری که با گذشت حدود ده سال از ظهور پدیده‌ی وبلاگ‌نویسی در ایران، دوستان ارزشی تنها و تنها به اعتراض در مورد این پدیده در چند مورد خاص پرداخته‌اند. به عنوان مثال با فیلتر شدن وبلاگ «آهستان» بسیاری از وبلاگ‌نویسان ارزشی با ایجاد موج وبلاگی اعتراض خود را نسبت به آن اعلام کرده‌اند اما با فیلتر شدن ده‌ها وبلاگ مخالف دولت ایران و یا خنثی که شاید تنها مشکلشان نوشتن چند خط در مورد ولنتاین و اینگونه موارد بود، سکوت اختیار کردند و هیچ سخنی به زبان نیاوردند؛ در حالی که اعتراض کردن به فیلترینگ اینترنت باید پدیده‌ای باشد که همه در مورد اعتراض کنند تا کار به جایی نکشد که تمامی وبلاگ‌های بلاگر و وردپرس به بهانه‌ی جنگ نرم از سوی مسئولین فیلترینگ در ایران مسدود شوند.
به همین دلیل از نظر من و با توجه به شرایط وب فارسی، در این برهه‌ی زمانی صحبت کردن در مورد حرکتی گروهی که شامل تمام افکار وبلاگستان فارسی باشد، امکان‌پذیر نیست مگر آنکه همه به این نکته برسیم که وبلاگستان فارسی تنها سیاست نیست و باید همه در کنار هم بدون خطاب قرار دادن دیگری به «جلبک» و «عرزشی» زندگی کنیم.
نوشتن دیدگاه