در سال ۱۳۸۶ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی طرحی با نام «ساماندهی پایگاه‌های اینترنتی ایران» را معرفی کرد که در آن تمامی دارندگان وب‌سایت‌ها و وبلاگ‌های ایرانی باید وب‌سایت یا وبلاگ خود را ثبت می‌کردند و در صورت عدم ثبت، وب‌سایت و یا وبلاگ‌شان فیلتر و از دسترس خارج می‌شد!
در آن زمان اعتراض‌های زیادی از سوی وبلاگ‌نویسان صورت گرفت، تا جایی که بسیاری از کاربران لوگویی با عنوان «سایتم را ثبت نمی‌کنم!» را به نشانه‌ی اعتراض در وبلاگ و وب‌سایت‌هایشان قرار دادند. این طرح که با گذشت ۵ ماه از آن در مرداد ماه ۱۳۸۶ شکست خورده بود، بعد از انتخابات ریاست جمهوری دوره‌ی دهم به روشی دیگر زنده و به یکی از شرط‌های رفع فیلترینگ تبدیل شد.
این مقدمه را گفتم که بگویم وزارت فرهنگ و اطلاعات عربستان سعودی، امروز به صورت رسمی اعلام کرده است که برای کلیه‌ی فعالیت‌های رسانه‌ای آنلاین در این کشور، کاربران باید از سوی این وزارتخانه مجوز بگیرند و گرفتن این مجوز شامل وبلاگ‌نویسان نیز می‌شود! جملات متن کامل این خبر که به زبان عربی است و به کمک Google Translator آن را به انگلیسی تبدیل کردم، من را به یاد مقدمه‌ای که در بالا گفتم انداخت.
طرح‌هایی که حکومت‌های مختلف از ایران و عربستان سعودی گرفته تا اسرائیل اجرا می‌کنند تا بتوانند از انتشار آزاد اطلاعات و آزادی بیان جلوگیری کنند! به قول عبدالعزیز فقیح، شاید زمانی برسد که حکومت‌ها در امور خصوصی مردم‌شان نیز تا جایی که بتوانند دخالت کنند:
نطمح من الدوله بأصدار خطه مستقبلیه لجعل دخول الحمامات بتصریح رسمی أو مرسوم ملکی لحامله #KSA #Haza3
ما از دولت می‌خواهیم که در برنامه‌های آینده‌ی خود اجازه‌ی رفتن به توالت را تنها بعد از اجازه‌ی مقامات یا به دستور حکومت صادر کند.
– عکس از اینجا.
